DİNOZORLA KAHVALTI / YUNUS BEKİR YURDAKUL / VİRGÜL DERGİSİ (2003)

Yazarın Düşlediği Okul

(Çocuk gözüyle-Y. Bekir Yurdakul)

“Dinozorla Kahvaltı”yı Mavisel Yener yazmış. Onun başka kitapları da var. “Mavi Elma” ilk kitabı. Adını duyduğumda çok şaşırmıştım. “Mavi Elma” ve Mavisel Yener! Bir kitabının adını da “Kızlar Sünnet Olur mu?” koymuş. Kitaplarına hep böyle ilginç adlar veriyor. Kitaptaki olayları, anlatacaklarını o adın arkasına yerleştiriyor. Çocukları da merak ettiriyor. Aslında büyüklere de ilginç geliyor böyle adlar. Acaba ne anlatıyor bu kitap, diye onlar da meraklanıyor.

Sözü çok mu uzattım? Peki peki anladık! Ay, bu da MFÖ’nün parçasının adıydı değil mi? Kitaplar böyle işte, insanı nerelere götürüyor…

“Dinozorla Kahvaltı”yı daha önce okumuştum; ama sizin için bir daha okudum.

Kitap, bir ilköğretimokulunda yaşananlardan bölümler sunuyor. Şeker İlköğretimokulu, şeker mi şeker bir okul. Öğrenciler hiç sıkılmıyor; çünkü soru sormaları engellenmiyor. Öğretmenler iddiacı değil! Her şeyi öğrencilerle birlikte yapıyorlar. Bir işin başına geçiyorlar. Herkes onlara yardım ediyor. Çalışmaya bir başladınız mı, iş yapacak herkes size koşar, yardıma gelir zaten. Kitapta da öyle oluyor. Bence Mavisel Teyze çocukluğunda böyle yapmış. “Mavisel Teyze!” dedim. Bilmem; öyle yazdım işte! Kitapta da, aynı şeyi, çocuklar yapıyor: Okula gelen dinozora “Dino Teyze” diyorlar. Belki de oradan etkilenmişimdir.

Kitabın ilginç yanı, dinozorun ortaya çıkarılması için çocukların da çalışmasıydı. Sonra, yazar, hiçbir bölümde öyle ders verir gibi anlatmamış. Her şeyi söylemiş, ama hiçbir şeyi gözümüze sokarak dememiş.

En çok neresini beğendim, biliyor musunuz? İnternette hazırladıkları sitenin Türkçe oluşunu. Kitaptaki kahramanların, Sinan ile Melda’nın yerinde olmayı isterdim. Niye, derseniz; hemen yazayım: Bu çalışmada, okuldaki herkes yer aldı. Dahası var: Kimse yaptığını, not almak için yapmadı.

Kitapta anlatılanlar zaman zaman insanı çok güldürüyor, ama düşündürüyor da. Bu kitabı okuyunca şunu bir kez daha anladım: Düşünmek insanın yolunu açıyor, insana yeni yollar açıyor.

Bu kitaptan ne anladığıma gelirsem; Mavisel Teyze, okullarımızın böyle olmasını istiyor, yani kitabında anlattığı gibi: Herkes, anlamadığını, bilmediğini, merak ettiğini sorsun. Dayanışma içinde çalışılsın. Türkçemizi her şeyden çok sevelim ve değerini bilelim.

Milyonlarca yıl önce neler olduğunu merak edersek ve araştırırsak bugünü de, kendimizi de daha iyi tanırız. Böylece sahip olduklarımızın ve öğrenmenin değerini anlarız.

“Dinozorla Kahvaltı”, “9 yaş ve üstü için” yazılmış. 48 sayfa. Resimlerini Ebru Öztaylan yapmış. Kapağında, kalın kalın kitapların üzerine çıkıp dinozorla boy ölçüşmeye çalışan dört çocuk var. Hepsi de mavi önlük giymiş. Dinozorun giysisi yeşil. Ellerinin arasında da kocaman bir paket var. Kanada gezisinin biletleri olabilir mi? Kitabı okursanız belki siz de Kanada’ya gidebilirsiniz. Bu kitapla ilgili bir de şikayetim var: Çabucak bitti.

“Dinozorla Kahvaltı”, Mavisel Yener, çocuklar için öykü, Bu Yayınevi, 1. basım, İstanbul 2003